می توانید یک شیشه روغن چیلی را روی میزهای رستوران ها و نودل فروشی های بی شماری در دره سان گابریل پیدا کنید، اما در دو سال گذشته، لس آنجلس انقلاب کرانچی اتشی آشیل را تجربه کرده است.
سرآشپزها و کارآفرینان محلی حداقل 16 نسخه از چیلی ترد و روغن چیلی را ایجاد کرده اند و اکثریت آنها در سال گذشته ظاهر شده اند.
موج اخیر محصولات را می‌توان تا حدی به سرآشپزها و رستوران‌ها نسبت داد که نسبت به طعم‌هایی که در گذشته تجربه کرده‌اند، نوستالژی آنها، افزایش تفکر کارآفرینی در طول همه‌گیری، و پذیرش و نیاز روزافزون در بین غذاخوری‌ها به سس تند که در هر دو بافت تهاجمی است. و طعم ها
سوزان و مایک وانگ، که فروش روغن Bits Chili Oil را در ماه فوریه در اینستاگرام آغاز کردند، معتقدند که این بیماری همه گیر به افزایش محبوبیت اخیر کمک کرده است.
سوزان گفت: «من فکر می‌کنم به‌ویژه در طول همه‌گیری، بسیاری از افرادی که در خانه آشپزی می‌کنند به هر چیزی نیاز دارند تا بازی آشپزی خود را تقویت کنند.
شاید آنها نمی‌خواهند همان چیزها را بخرند و با خرید محصولات غذایی در رسانه‌های اجتماعی ماجراجوتر می‌شوند.»
در حالی که روغن فلفل قرمز، که معمولاً با ریختن روغن داغ روی چیلی و مواد معطر برای ایجاد سس تهیه می‌شود، برای دهه‌ها در چین محبوب بوده است، جهان غرب پس از موفقیت Lao Gan Ma توجه خود را آغاز کرد. این شرکت 835.6 میلیون دلار درآمد فروش در سال 2020 گزارش کرده است.
برخی از کارآفرینان جدیدتر از سس های چیلی خود به عنوان روغن چیلی یاد می کنند. دیگران آن را chili crisp می نامند، این چیزی است که وقتی فلفل ها و مواد معطر مانند پیاز و سیر در طول فرآیند ترد می شوند، به دست می آورید.
مگی زو، سرآشپز و نویسنده ای از پکن، می گوید که روغن فلفل قرمز و ترد فلفل قرمز از نظر فنی یکسان نیستند، اما واقعاً در چین این دو مفهوم از هم جدا نیستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.