لباس هندی در تهران نیز طرفداران زیادی دارد به همین دلیل به فکر افتادم تا به دنبال تاریخچه این لباس برم و با انواع لباس های سنتی آنها آشنا بشوم.
آنگاراخا یک لباس بالا سنتی است که در شبه قاره هند پوشیده می شود که روی هم قرار می گیرد و به شانه چپ یا راست بسته می شود.
از لحاظ تاریخی، آنگراخا یک لباس درباری بود که فرد میتوانست آن را به دور خود بپیچد و با گرهها و کراواتهای مناسب برای پوشیدن در حکومتهای مختلف هند باستان، سهولت انعطافپذیری را ارائه میدهد.
مربا
جاما کت بلندی است که در دوره مغول رایج بود . انواع مختلفی از لباسهای جاما وجود دارد که در مناطق مختلف آسیای جنوبی میپوشیدند ، که استفاده از آنها در اواخر قرن نوزدهم پس از میلاد رو به کاهش بود با این حال، مردان در بخشهایی از کوچ هنوز جامه را میپوشند که به آن جامه نیز معروف است.
angarkha که دارای دهانه نامتقارن با دامن گشاد تا دور باسن است. با این حال، برخی از سبک ها تا زیر زانو قرار می گیرند.
لباس
پوشش سر
عمامه هندی یا پاگری در بسیاری از مناطق کشور پوشیده می شود که بسته به مکان، سبک ها و طرح های مختلفی را در خود جای داده است. انواع دیگر روسری مانند کلاه تقیه و گاندی توسط جوامع مختلف در داخل کشور پوشیده می شود تا نشان دهنده یک ایدئولوژی یا علاقه مشترک باشد.
دستار
دستار که با نام پاگری نیز شناخته میشود ، عمامهای است که جامعه سیکهای هند بر سر میگذارند. نماد ایمان است که نشان دهنده ارزش هایی مانند شجاعت، افتخار و معنویت در میان دیگران است.
برای محافظت از موهای بلند و کوتاه نشده سیک ها، کش که یکی از پنج کی سیک است، استفاده می شود. در طول سالها، دستار به سبکهای مختلف مربوط به فرقههای مختلف سیک مانند نیهنگ و نامداری تکامل یافته است .
فتا نام مراتی برای عمامه هایی است که در ایالت ماهاراشترا می پوشند . معمولاً در مراسم و مناسبت های سنتی پوشیده می شود. در گذشته این یک جزء اجباری لباس بود و در مناطق مختلف به سبک های مختلفی تبدیل شده است. انواع اصلی پانری پاگادی ، کلهاپوری و ماوالی فتا هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.