مصرف چای سبز فله با افزایش تراکم مواد معدنی استخوان همراه است و به عنوان یک عامل مستقل محافظت کننده در برابر خطر شکستگی لگن شناخته شده است.
این واقعیت مستقل از وضعیت سیگار کشیدن، درمان جایگزینی هورمونی، نوشیدن قهوه و افزودن شیر به چای در نظر گرفته شده است.
پارک و همکاران اثرات مثبت عصاره چای سبز و GTP را بر تکثیر و فعالیت سلول های استخوانی مشاهده کردند.
Wu و Wei نشان دادند که تراکم مواد معدنی استخوان ممکن است تحت تأثیر چندین ترکیب شیمیایی موجود در عصاره چای (مانند کافئین، فیتوستروژن، فلوراید، …) قرار گیرد.
پلی فنول های چای سبز دارای خواص ضد فیبروتیک بر روی پوست و عروق هستند. تکثیر سلول های ستاره ای کبدی ارتباط نزدیکی با پیشرفت فیبروز کبدی در بیماری های مزمن کبدی دارد و EGCG یک اثر مهاری بالقوه بر تکثیر این سلول ها دارد.
چای سبز عملکرد سیستم ایمنی را تقویت می کند زیرا چای سبز از آن در برابر اکسیدان ها و رادیکال ها محافظت می کند.
بایر و همکاران نشان می دهد که مصرف خوراکی چای سبز می تواند به عنوان یک درمان کمکی برای پیشگیری از رد پیوند در انسان عمل کند.
قدرت محافظت عصبی عصاره های پیچیده غنی از فلاونوئیدها مانند جینکو بیلوبا، چای سبز یا شراب قرمز لیوفیلیزه در چندین مطالعه نشان داده شده است.
مطالعات اخیر نشان می دهد که GTP احتمالاً در برابر بیماری های پارکینسون و آلزایمر و سایر بیماری های عصبی محافظت می کند.
GTP فعالیت محافظت کننده عصبی را در کشت های سلولی و مدل های حیوانی نشان داده است، مانند پیشگیری از آسیب سلولی ناشی از نوروتوکسین.
اثرات بیولوژیکی GTP ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون مفید باشد، اما مطالعات عمیق بیشتری برای بررسی ایمنی و اثربخشی چای سبز در انسان و تعیین مکانیسم‌های مختلف چای سبز در محافظت عصبی مورد نیاز است.
به همین ترتیب، اثرات محافظت کننده عصبی تیانین موجود در چای سبز کانون توجه قابل توجهی است و مطالعات بیشتری لازم است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.